පසුගිය දින කිහිපය තුළ මහනුවර පේ‍්‍රදේශය මුල් කරගෙන රටේ යම් යම් ස්ථානයන්හි ඇති වූ කලහකාරී සිදුවීම්වල වන්දිය දේපළ වලින් පමණක් නොව ජීවිතවලින්ද ගෙවීමට සිදුවතිබීම ඉතාම අවාසනාවන්ත හා ඛේදනීය මෙන්ම ඉතා පිළිකුලෙන් හා අප‍්‍රසාදයෙන් බැහරකළ යුත්තකි. මේ සිද්ධිය සිද්ධිදාමයක නවතම අවස්ථාව බව අප කවුරුත් ඉතා හොදින් දන්නා කරුණකි. පසුගිය වසර කිහිපයතුළ අලූත්ගම ගිංතොට අම්පාර ආදි ස්ථානයන් පසුකොට අවසානයේ මහනුවර දිස්ත‍්‍රික්කයේ ස්ථාන කිහිපයක නොසන්සුන්තා ඇතිවීම දක්වා ව්‍යාප්ත වූ සෑම සිද්ධියක්ම ඉතා සියුම්ව ණුවනින් පරීක්‍ෂාකර බැලීමෙන් තහවුරු වන්නේ සිද්ධියේ මුල් පාර්ෂවකරුවන් මුස්ලිම් ජාතිකයන් වීමයි. යම් සිද්ධියක මුල්පාර්ෂවකරුවන් ඔවුන් වූ පලියෙන් සිංහල ජාතියට හෝ වෙනත් පාර්ෂවයකට නීතිය අතට ගෙන කුමන අන්දමකින් හෝ හැසිරීමේ අයිතියක් රටක් වශයෙන් නැත. ඒ පිළිබද අපට විවාදයක් නොමැත. අරාජික රටක් රාජ්‍යක්තුළ නීතියේ ආධිපත්‍ය බිදවැටෙන සෑම මොහොතකදීම නීතිය පිළිබදව මිනිසුන්තුළ ඇතිවන අවිශ්වාසය ස්වභාවිකවම වනචාරි කැලෑනීතිය දක්වා මිනිසුන් රැගෙන යාම මෙම සෑම සිද්ධියකදීම අපි ඉතා හොදින් දකිමු.
සිද්ධීන් ලෙස ඒ ඒ සිද්ධි සමාලෝචනය කිරීමෙන් හුදෙක්ම සිංහල ජනතාව ඒ සිද්ධිවලට මූලබීජ නොසපයා ඇති බව ඉතා පැහැදිලිය. බෞද්ධ ආභාෂයේ සුළගින් වෙලීගත් මේ දිවයිනේ ඉතිහාසය පුරාවටම සිංහලයා ප‍්‍රචණ්ඩත්වයට හෝ අරගලකාරි ස්වභාවයකට පොළඹවා ඇත්තේ තවත් දෙස් විදෙස් ආක‍්‍රමණකාරී කල්ලි කණ්ඩායම් විසිනි. සිංහලයාගේ ඉවසීම පරීක්‍ෂාකරන්නට යත්න දැරූ බොහෝ කණ්ඩායම් වැඬේ වරද්දවාගෙන ඇති බව ඉතිහාසය සාක්‍ෂි දරණු ඇත. එමෙන්ම සිංහලයා යනු එළ වූ සිහි ඇතිව කටයුතු කරන ජාතියක් බව ඓතිහාසිකව සෑම අවස්ථාවකදීම මැනවින් ඔප්පුකොට ඇත. ඒ සදහා එක් සරල උපහැරණයක් පමණක් ගෙනහැර දක්වනු කැමැත්තෙමු. සාමාන්‍යයෙන් නිරන්තරයෙන් ලෝකය පුරාම සිද්ධ වන්නේ රටක ප‍්‍රධාන ජාතිය විසින් ජාතිකව හෝ ආගමිකව පීඩනයට ලක්කරන්නෙත් ලක්වන්නෙත් එරට වෙනත් සුලූජනවාර්ගිකයන්ය. එය ලෝක ස්වභාවය වුවද අපේ රටේ සිදුව ඇත්තේ එහි ප‍්‍රතිවිරුද්ධ පැත්තයි. රටක යම් යම් සුවිශේෂී සිද්ධීන් වෙනුවෙන් කොමිෂන් සභාවක් පත්කොට කරනු ලබන පරීක්‍ෂණයක් යනු අගතියට පත් පාර්ෂවය වෙනුවෙන් කරනු ලබනඋපරිම සාධාරණයක ස්වභාවයයි. පසුගිය ආසන්න දසක හය-හත ඇතුළත පමණක් සිංහල බෞද්ධයන්ට සුළු ජාතින්ගෙන් සිදු වූ අගතීන් වෙනුවෙන් එවන් කොමිෂන් සභා කිහිපයක්ම පත්කොට කරුණු වාර්තාකොට ඇත. නමුත් අවාසනාවට ඒ ඒ කොමිෂන්වල නිර්දේශයන් ක‍්‍රියාත්මක කිරීමට කිසිම රජයක් කටයුතු කොට නැත. සුළු ජාතින්ගෙ අඩතෙට්ටම්වලට ලක්වෙමින් නිහඩව සිටීම යම් පාර්ශවයකට නිවටකමක් සේ වුවද හැගෙන්නට පිළිවන. සහජීවනය සංහිදියාව සිංහලයට උගන්වන්න එන කවුරු කවුරුත් තරයේ සිහිතබාගත යුත්තේ එය වනාහි බෞද්ධ ආභාෂයෙන් සිංහලයන් ලද ඉවසීමේ අති උත්කෘෂ්ඨ මානව හැදියාව බවයි.
සිංහල මුස්ලිම් ගැටුම් දක්වා වර්ධනය වූ සැම සිද්ධියකම මූලාරම්භය හුදෙක්ම පුද්ගලික කාරණාවන් බවට සෑම සිද්ධියකම පසුවිපරමෙන් මනාව පැහැදිලි කරමින් ඒ පිළිබදව වගකිවයුතු පාර්ෂවයන් කරුණු දක්වන අයුරු අප දුටුවෙමු. සැබවින්ම එම ගැටුම් ඇතිවීමේ මූලික හේතු පුද්ගලික කාරණාවන් නම්,රටම භීතියෙන් අලවන තත්වයට එම සිද්ධීන් දෙපාර්ෂවයක ගැටුම් බවට පත්වන්නේ කෙසේද ? අප ඉතා ගැඹුරින් හා ඉතා සියුම්ව විමසා බැලියයුත්තේ මෙන්න මේ කාරණාවයි.යම් සිද්ධියක් සිද්ධවූ පසු කාලයාගේ ඇවෑමෙන් තත්වය සමනයට පත්කොට අලූ යට ගිණි සේ මොනයම් මොහොතකදී හෝ එම ගිණි පුපුරු මහා ගින්නක්ව පැන නගින්නේ මන්ද යන්න පිළිබදව කිසිදු රජයක් හෝ වගකිවයුතු පාර්ෂවයක් නිසි ලෙස විග‍්‍රහකර නොගන්නේ නොතේරෙනකම නිසා නොව. තම තමන්ගේ බලලෝභි අවස්ථාවාදි පටු අරමුණුවලට සිදුවන වාසි අවාසි ගැන සලකාබලාය.යම් රටක ජීවත්වනප‍්‍රධාන ජාතිය හා ආගමිකයන් මෙන්ම අනෙක් කොටස් තම තමන් නියෝජනය කරන ජාතිය හෝ වර්ගයා වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම හෝ ඒ වෙත නැඹුරු වීම සාමාන්‍ය මනුෂ්‍ය ස්වභාවයයි. නමුත් අනෙකාගේ සියලූ දුක්ඛ දෝමනස්සයන් තමාගේ කරගනිමින් ඒ වෙනුවෙන් ඇප කැප වන අන්දමට පරාර්ථකාමීත්වයෙන් පිරුණු සමාජයක් අද දක්නට නැත. එසේ වුවද ජාතිකත්ව පදනම මත සිංහල සමාජය අද දැඩි අවිශ්වාසයකට සැකයකට මෙන්ම පීඩනයකට ලක්ව ඇත. අතීතයපුරාවටම සිදු වූ පරිදිම සෘජවු හා වක‍්‍රව දේශීය හා විදේශීය මෙන්ම බාහිර හා අභ්‍යන්තර වශයෙන් ඉතා සියුම් හා කූට ලෙස රට ජාතිය ශාසනය ආක‍්‍රමණකාරී ග‍්‍රහණයකට සෑම අංශයකින්ම නතුවන බවට විශාල දෙගිඩියාවකින් සිංහල සමාජය පසුවෙති. ඒ අතරෙනුත් මුස්ලිම් සමාජය දෙස ඇති සැකය හා අවිශ්වාසය අනාදිමත් කලක පටන් ක‍්‍රමිකව වර්ධනයවූවක් බව නොරහසකි. අතීතයට සාපේක්‍ෂව වර්තමානයේ මුස්ලිම් සමාජයේ සෑම අංශයකම නැගී සිටීම ආක‍්‍රමණකාරි මානසිකත්වයක් දක්වා වැඞී වර්ධනය වන්නට ලෝක දේශපාලනය තුළ උච්චාවචනය වන තත්වයන්ද සෘජුව බලපානු ලබයි. තාක්‍ෂණික දියුණුවත් සමග උත්සන්නව ඇති මාධ්‍ය මෙවලම් හා මාධ්‍ය භාවිතය තුළින් ජාත්‍යන්තර වශයෙන් මුස්ලිම් සමාජයේ සියලූ ක‍්‍රියාකාරකම් මැනවින් දකින සිංහල සමාජය අනාගත බියකින් තැතිගනිති. ලෝකයේ ඉස්ලාම් අන්තවාදයට සාපේක්‍ෂව මේ රටතුළ කෙමෙන් කෙමෙන් වහබ්වාදි අන්තවාදි ක‍්‍රියාකාරම් හා හැසිරීම් පෙරට වඩා වර්ධනය වන අයුරු ඉතා පැහැදිලිය. රාජ්‍යක් බිහිවීමට පාදක වන මූලික අනන්‍යතාවයන් අරාබි වසන්තයට සාපේක්‍ෂව දැන් දැන් අපේ රටේ ස්ථාපිත වී ඇත.
ආර්ථික ආධිපත්‍ය තමන්සතු කරගන්නට ඔවුන් කරන කූට ක‍්‍රමෝපායන් අද සාර්ථක වී ඇත. වරාය වැනි රටේ ආර්ථික මරමස්ථාන නොයේක් ආණ්ඩු සමයේදී ඔවුන් සතුව පැවතීමේ අනිටු විපාකයන් ලෙස ස්ථානගත වූ නිළධාරීන්ගේ සහයෙන් බදු රහිතව රටට තුළට භාණ්ඩ පැමිණීමෙන් රජයට සිද්ධවන පාඩුව වගේම ඔවුන් නතුකර ගන්නා ආර්ථික ආධිපත්‍ය ඉස්ලැමික් බැංකු (ශරියා බැංකු*පද්ධති හරහා තවදුරටත් තහවුරු කරගනිති. එම ආර්ථික සවිශක්තියත් සමග රටේ වාණිජමය වටිනාකම් සහිත බොහෝ නගර අද රටේ ප‍්‍රධාන ජාතියෙන් ගිලිහි ගොස් ඇත.භූමියේ අයිතිය අහිමිවන තැනදී රටක් අහිමිවන බව අද සිංහලයාට මනාව අවබෝධ වී ගොස් ඇත. එපමණක් නොව උතුරු නැගෙනහිර පළාත් මුල්කරගිමින් වෙනම කලාප ලෙස ගොඩනැගෙන නසරිස්ථාන් සෆරිස්ථාන් ආදිය මෙන්ම විල්පත්තු ආදි ජාතික වනාන්තර හෙළිකොට එක රැුයෙන් ඉදිවෙන විශාල ජනපදකරණය වැනි සාධකයන් සිංහල සමාජය භිතියට පත්කර ඇත්තේ සිංහලයට ලෝකයේ ඇති එකම රටත් අහිමිවේයැයි යන බලාපොරොත්තුව පමණක් ඔවුන්ට ඉතිරිකරමිනි.
එපමණක් නොව මේ රටේ සංස්කෘතිය හාඓතිහාසික පසුබිම අභිබවා යමින් රටේ ප‍්‍රධාන සංස්කෘතියට අභියෝගාත්මකව අගෞරව කරමින් වෙනම පිරිසක් ලෙස මුස්ලිම් සමාජය මහ සමාජයෙන් වියුක්තව ගොඩ නැගෙන්නට දරන ප‍්‍රයත්නයේ ප‍්‍රධාන සාදක ලෙස ආගමික අතින් ගත්තද ආහාරයන්ට පමණක් සීමාවී ඇති හලාල්කරණය හුදු ව්‍යාපාර ලෝකයේ ප‍්‍රමිතියක මට්ටමින් ආක‍්‍රමණකාරි ලෙස හා කූට ලෙස ව්‍යාප්තව ඇත්තේ සමස්ත සිංහල සමාජයම ගොනාට අන්දමිනි. පසුගිය කාලයේ ඇතැම් සිංහල බෞද්ධ සංවිධානයන් හලාල් විරෝධී තේමාව තමන්ගේ භුක්තියේ අයිතියට පවරාගනිමින් වගේම අවශේෂ සංවිධානද හලාල් විරෝධී සටනේ විචාරශීලිව යෙදි සිටිබව අප දනිමු. එවකට සමාජයේ දැැඩි කතාබහකට මග පාදපු ප‍්‍රධාන මාතෘකාවක් බවට හලාල් සටන පත්ව තිබිණ. ඇතම් ජාතිකවාදි සිංහ හම් පොරවා ගත්තවුන් ඒ සටන අතරමගදි පාවදීම වෙනමම කතාබහකි. එය එසේ වුවද සාමාන්‍ය ජන සමාජයෙ මතකයෙන් එය අදටත් දුරස් වී ගොස් නැත.
මීට දසක කිහිපයකට පෙර දක්නට නොලැබූ පරිද්දෙන් ඉස්ලාම් කාන්තාවන් ප‍්‍රමුඛ මුස්ලිම් සමාජය ඇදුමෙන් පවා සිය බෙදුම්වාදි අන්තවාදය පතුරුවමින් අරාබිකරණයකට කෙමෙන් කෙමෙන් අපේ රට අරගෙන යන අන්දම ඉතාම පැහැදිලිය.මෙම තත්වයන් පවතිනතාක් ව්‍යාජ සංහිදියාවකට පමණක් ඉඩකඩ ඇත. ඇමරිකාව වැනි රටවල රටේ ඉතිහාසය සංස්කෘතිය ආදි අනන්‍යතාවයන් පිළිබද අවබෝධය හා ඒවාට එරෙහිව නොයාමේ ගිවිසගැනීම් මත පුරවැසිභාවය පිරිණමනු ලබයි.ඒ අතින් ගත්කළ අපේ රට අද අනාථයින්ගේ වෛශ්‍යා මඩුවක් වී ඇත. මේ භූමියේ ජාතක වූ පලියෙන් හෝ කූට ලෙස සංක‍්‍රමණය වූ පලියෙන් පුරවැසිභාවය පිරිනොනමා වහාම පුරවැසි පණතක් තුළින් විධිමත් පුරවැසිභාවයක් පිරිණැමියයුතුය.
මුස්ලිම් ජනගහන වර්ධන වේගය සිංහල සමාජය අතිශයින් අනාගත බියකට ලක්කරන කාරණාවක් වී ඇත.ඔවුන් එසේ ජනගහන වර්ධනය කරගන්නා අතරතුර සිංහල ජනගහනය සංකල්මය අතින් සීමාවී ඇති මොහොතක භෞතිකවද සීමා කරන්නට කළ හැකි සියලූ ක‍්‍රමෝපායන් සිද්ධ කරන බවට පසුගිය කාලයේදී රටේ නන් දෙසින් විටින් විට තහවුරු වූහ. ඒ අනුව වද පෙති, වදඑන්නත්, ආහාර ඇදුම් පැළදුම් ආදියට එක් කළ නානාප‍්‍රකාර සැකසහිත ද්‍රව්‍යයන් ආදි මෙකි නොකී ක‍්‍රම මගින් ඔවුන් දරන තිරශ්චීන උත්සාහයට සාක්‍ෂි හමුවූ මොහොතක අම්පාරෙ වද පෙති සම්බන්ධයෙන් කලබලවීම බැලූ බැල්මට සාධාරණ බියකි. වදවීමේ තර්ජනයට ලක්ව රතු දත්ත පොතේ සීඝ‍්‍රයෙන් වදවෙන ජාතීන්ගේ මුල් ස්ථාන10 නියෝජනයවන මොහොතක තමන් උපන් බිමේදිම ජාතියක් වනසා දැමීමේ මහා පාපකර්මය දෙස නිවටව නියාලූවනිහඩව බලා නොසිට සිංහලයා තම ජාතිය වෙනුවෙන් නැගී සිටීම ජාති වාදයක්ද? ලෝකයේ අතිබහුතරයක් රටවල ස්වදේශික භුමිපුත‍්‍රයන් වරප‍්‍රසාද භුක්ති විදිද්දි සිංහලයා පමණක් උපන්බිමේ අනාථයන් වෙමින් සිිංහලයන්ව ඉපදීම කරුමයක උරුමය බවට පත්ව ඇත. මේ නියතබිය පවතිනතාක් කල් ව්‍යාජ සංහිදියාවකට දරන ප‍්‍රයත්නය වනාහි කලයක් මුනිනත හරවා ජලය වක්කිරීමක් වැනි වගේම ආයාසයෙන් බෝලයක් ජලයේ ගිල්වා තබාගන්නාක් වැනිය.එනිසා වහාම ජනගහන පාලනයට මෑතකලීනව මියන්මාරයේ කළා සේ නව නීති සම්පාදනය කළයුතුය.
නගරයක් නගරයක් පාසා කිසිදු වග විභාගයකින් තොරව ඉදිවෙන පල්ලි ආගමේ නාමයෙන් ඉදිවන අනාගත ත‍්‍රස්ථකදවුරු ගානට පත්ව ඇත. විශේෂයෙන් ආගම ඇදහීම එකම කාරණාව නම් ඒ සදහා ප‍්‍රදේශයට සරිලන පරිදි එක් ස්ථානයක් තිබීම ප‍්‍රමාණවත්ය. නමුත් ඇතම් නගරාශ‍්‍රිතව හා ප‍්‍රධාන ස්ථානයන්හි හතුපිපෙන්නාක් මෙන් ඉදිකර ඇති හා ඉදිවෙමින් පවතින පල්ලි හා නැගෙනහිර පළාතේ කාත්තන්කුඩි නගරය හා අනෙක් නගර තනිකරම අරාබි මානසිකත්වයෙන්ම ගොඩ නගා ඇත. රටේ ජන සංයුතියේ පදනම මත විමසා බැලූවත් මෙහි සත්‍යය ස්වභාවය වටහාගත හැක.
ව්‍යාජ ශ‍්‍රී ලාංකිකත්වයක් පිළිබද පුරසාරම් දොඩමින් සිංහලයා මත පමණක් ශ්රි ලාංකිකත්වය බලහත්කාරයෙන් පටවන්නට උත්සාහ දරන බොහො දෙනාට නොපෙනෙන යථාර්තය නම් ඒ උත්සාහය වනාහි නාම මාත‍්‍රිකව පවා සිංහල ජාතිය මේ මිහිතලයෙන් මුලිනුපුටා දැමීම බවයි. සිංහල දෙමළ ඉංග‍්‍රිසි භාෂා ත‍්‍රිත්වය මේ රටේ ව්‍යවහාර භාෂා ලෙස අතිශයින් ප‍්‍රමාණවත් මොහොතක ආරාබි භාෂාව ප‍්‍රවර්ධනය කිරීමට මුස්ලිම් සමාජය දරන උත්සාහ පිටුපස ඇති අරමුණ ඉතා සැක සහිතය. අදවන විට බොහො නාමකරණයන් සදහා කිසිදු සම්බන්ධයක් හෝ අදාළත්වයක් නැති අරාබි බස බහුලව යොද ගනු දැකිය හැකිය.මේ රට යම් දිනක අරාබියක් කිරීමේ මූලිකාංග කොවෙද මේ? අරාබිය ඉගැන්වීම සදහා වෙනමම වූ පාසැල් ආයතන මෙන්ම රජයේ අනුග‍්‍රහයෙන් විශ්වවිද්‍යාලයන් ආදිය තුළද සුවිශේෂි පහසුකම් සපයා දී ඇත.
සිංහල ජනතාව අවම පෙදෙස්වල පිහිටි බෞද්ධ පුදබිම් අද වන දැඩි තර්ජනයකට ලක්ව ඇත්තේ අද මෙහෙම නම් අනාගතයේදී කවර නම් තත්වයක් උදා වේද යන කුතුහලය නිතැතින්ම අපතුළ ඇති කරමිනි. ඒ අතරතුරත් අති බහුතරයක් වූ බෞද්ධ පුරාවස්තු ඉතා අවාසනාවන්ත ලෙස මේ අන්තවාදී කණ්ඩායම් සුණු විසුණු කොට ඇත. ශේෂ වී ඇති ස්ථානයන්ද දිනෙන් දින ටිකෙන් ටික වනසා දමනු පෙනෙන්නේ බලධාරීන් ද මුනිවත රකිද්දීය. කූරගල, දෙවනගල, මුහුදුමහ විහාරය, කිරින්ද, ආදි ස්ථාන මෙන්ම මෙම මුස්ලිම් අන්තවාදය බෞද්ධයන්ගේ හදවත වන් ජය ශ‍්‍රී මහා බෝ සමිදුන් පෙනෙන නොපෙනෙන මානයේ පවා පල්ලි ඉදිකරන්නට තරම් ආක‍්‍රමණශීලි වූ බව කිසිවෙක් අමතක නොකළ යුතුය. එයින් නොනැවතී ජේතවානාරාමය අසල දහම් පාසැලක මුවාවෙන් අටවා තිබූ ස්ථානය මෙන්ම අදටත් නොවිසදුණු දඹුල්ල ප‍්‍රශ්නය ආදියද ප‍්‍රමුඛ උදාහරණයන්ය.
මේ ලක්ධරණීතලය සිය නිජභූමිය කරගනිමින් සංස්කෘතිය හා සදාචාරය ගොඩනැගු ජාතිය ලෙස සිංහලයන් ශතක ගණනාවක් තිස්සේ තමන්ගේ මාතෘ භූමියේදිම උපන් බිමේ අනාථයන් වෙමින් නානාප‍්‍රකාරයේ පරසතුරු උවදුරුවලට මුහුණ දී ඇත. එසේ මුහුණ දෙමින් වුවද මනුෂ්‍යත්වයේ නාමයෙන් ආගන්තුක සත්කාර්යයට හා සහනශීලිත්වයට සහජයෙන් දක්වන නැඹුරුතාවය නිසාම අන්‍ය ජාතිකයන් අන්‍යාගමිකයන් රටතුළ කෙමෙන් ස්ථානගතව අදවන විට වැඞී වර්ධනය වීරට පුර ව්‍යාප්තව ඇත. අන්‍යයන්ට සිංහලයා ගරු නොකරන්නේ නම් එය එසේ වන්නට කිසිසේත් ඉඩක් නොමැත. තමන්ගේ අසල්වැසියා ආක‍්‍රමණිකයෙක් ලෙස සැක කරන්නට තරම්වත් උත්සුක නොවූ සිංහලයාට අදවනවිට අත්ව ඇති ඉරණම ඛේදනීයයිවගේම ශෝචනීයයි. නමුත් තරයේ සිහිතබාගත යුත්තක් අද පැන නැගී ඇත. තමන්ගේ ගමේ, නගරයේ, රටේ ජීවත් වන අන්‍යජාතිකයා පිළිබදව ඇති හැගීම ආක‍්‍රමණිකයෙක් , තර්ජිතයෙක් යන්න නම් ඒ හැගීම පවතිනතාක් කවර නම් සංහිදියාවක් ජාතිය හා ජන වර්ග අතර ඇති කරන්නද? එනිසා බලධාරීන් සියලූ පාර්ෂවයන්ගේ මැදිහත්වීමෙන් උගුරට හොරා බෙහෙත් පානයට උත්සාහ නොකර ඇත්ත ඇති සැටියෙන් දැක අන්තවාදි ආක‍්‍රමණකාරි ක‍්‍රියාකරකම්වලින් මුස්ලිම් දෙමළ සමාජය ඈත් කිරීමට යත්න දැරියයුතුය.
මෙකී නොකී සියලූ කරණු කාරණාවන්හි සන්දර්භය සමස්තයක් ලෙස මැදහත් සිතින් විමසා බැලීමෙන් අසමගියට අසහනයට අසංහිදියාවට හේතුවන සැක සංකා පැහැදිලිය. ඵලයට උත්තර නොසොයා ඵලය හේතුවෙන්ම වනසා දැමිය යුතුය. නැතිනම් කිසිදිනක අලූයට ගිනිපුපුරු මහා ගින්නක්ව ඉස්මතු නොවන්නේ යැයි කාටනම් කියහැකිද? සිද්ධියක් වූ සැණින් මහා සංඝරත්නය හා පූජක පක්‍ෂය කැදවා බලධාරීන් පවත්වන සාකච්ඡුා වනාහි ඇටිකෙහෙල් කාපු උගුඩුවන්ගේ ක‍්‍රියාකාරිත්වය හා සමානය. මන්ද සිද්ධිය කාලයාගේ ඇවෑමෙන් යටපත් වූ පසු ඒ ඒ අය තම තමන්ගේ වැඩකටයුතුවල සුවසේ සුපුරුදු පරිදි හැසිරෙති. එනිසා මෙම සෑම පාර්ෂවයක්ම නම්‍යශීලිව හා ඉතා විනිවිධව හා විවෘතව සංවාදකොට සිංහල ජාතිය හා අනෙක් ජන වර්ග අතර සැබෑම සංහිදියාවකට හා සහජීවනයකට බාධකවන හේතූන්ට උත්තර සෙවියයුතුය.
පූජ්‍ය. මැඩිල්ලේ පඤ්ඤාලෝක හිමි
මහ ලේකම්- සිංහලේ
