සිංහල ජාතිය කියන්නේ ඉතා ප්‍රෞඩ ඉතිහාසයක් සහිත ජාතියක්. ඔවුන්ට අන් කිසිවෙකුට නොදෙවෙනි මහා ශිෂ්ඨාචාරයක් ලෝකයේ ගොඩ නැගුවා. ඒ නිසා ම ඔවුන්ගේ තේජස මුළු ලෝකෙ පුරාම පැතිරුණා. අපි ව බලන්න ආපු දේශාටකයින්ගේ වාර්තාවලින් ම ඒක පේනවා.
අපි දියුණු ජාතියක් විදියට කළේ නිකං කලා නිර්මාණ, අධි තාක්‍ෂණික වාර්මාර්ග හා දාගැබ් පිළිම නිර්මාණය කිරීම විතරක් නෙමෙයි. අපි ඉතා දියුණු ආධ්‍යාත්මික වටිනාකම් පද්ධතියක් ද ගොඩනගා ගත්තා. අන් ජාතීන් ගැන ඉවසීම හා නිදහස් ලෙස බැලීම. ඔවුන්ට ගරු කිරීම. බටහිර ජාතීන්ට වඩා අපි ඉදිරියෙන් සිටින්නේ මේ දෙකම නිසා. බටහිරට මොනවා කළත් තාමත් බැරිවෙලා තිබෙනවා ජාතිවාදය ජයගන්න. ඇමරිකාව හා යුරෝපා රටවල ඉන්න සුළු ජාතිකයින්ට කොතරම් පීඩනයක් සුදුජාතිකයින්ගෙන් එල්ල වෙනවද කියල අමුතුවෙන් කියන්න දෙයක් නැ. ඔවුන් මේක වහගන්නේ අපේ රටවලින් හොරකම් කරගෙන ගිය මුදල් කන්දරාවෙන් සර්වපිත්තල ලෝකයක් මවල ඒක දාලා.
දැන් රැල්ලක් යනවා සිංහ-ලේ කියලා. මේක පැරඩියක්. පැරඩියක් කියන්නේ කිසියම් ගුණයක් එකේ තිබෙන සාමාන්‍ය පිළිගත හැකි තත්වයට වඩා විශාල ලෙස වැඩිකරල පෙන්වල ඒක පිළිගත නොහැකි, උපහාසයට ලක්කල යුතු දෙයක් බව‍ට පත්කිරීම. බොදුබල සේනාව කියන්නෙත් ඒවගේ පැරඩියක්. ඒකෙන් මෙරට ජාතිකවාදය හා දේශප්‍රේමය යන සංකේතවල හරය ඉවත් කරල ඒවා උපහාසයට ලක්කළ හැකි තත්වයට ගෙනාවා. හෙළ උරුමයත් එහෙමයි. ඔවුන් යුද්ධය කාළේ අපට කිසියම් දුරක‍ට පාවිච්චි කරන්න පුළුවන් කම තිබ්බත් ඊට පස්සේ එහෙම කරන්න බැ. එතරම් ව රළු තත්වයකට ඔවුන් පෙරලෙමින් තිබ්බේ. කොහොමහරි මේ ව්‍යාපෘථිවලින් කළේ සිංහලයා අන්තවාදී ජාතිවාදියෙකු ලෙස ලෝකයට හා අනෙත් ජනවර්ගයන්ට පෙන්නන ව්‍යාපෘථිය. බෞද්ධ දර්ශනයෙන් පෝෂණය වූ වටිනාකම් පද්ධතියත් ජාතිවාදී කියල පෙන්නීම. මේ සංවිධාන ආරම්භ කරපු භික්‍ෂූන් වහන්සේලා හා ගිහි නායකයින් අවස්ථාවාදීන් මිසක් උපක්‍රමික දේශපාලකයින් නෙමෙයි. මුස්ලිම් හා සෙසු අන්තවාදයන්ට ප්‍රතිචාර දක්වන්න ඊට සමාන සංවිධාන හදලා බැහැ. ඒක උපක්‍රමශීලි එකක් වෙන්න ඕන. අන්තිමේ දී මේ අන්තවාදයන්ට ප්‍රතිචාරයක් හැටියට දුර්වල සිංහලයා මේවට අහුවුණා.
ඔය සිංහ-ලේ කියන එකත් පැරඩියක්. වත්මන් ආණ්ඩුවේ ජනප්‍රියත්වය පහළ යන කොට ජාතීන් අතර අසමගිය හා අසහනය ඇති කරල අවධානය වෙතකට හැරවීමේ ව්‍යාපෘථියක්. බෙදාවෙන්කර පාලයන කිරීමට ගන්න උපක්‍රමයක්. මේ ලණු කන්න එපා.
සිංහ-ලේ ව්‍යාපෘථියේ ප්‍රධාන අරමුණක් තමයි සිංහලයා උභතෝකෝටියටක‍ට ගෙනත් ගතයුතු මග මොකක් ද කියල හිතාගන්න බැරි කරල දෙකට තුනට බෙදා බලය දියකර හැරීම. එත් එක්කම අනිත් ජාතීන් සිංහලයා කෙරෙහි තවත් කොටවනවා. අපි එකිනෙකා මරාගන්න තත්වයක් පවා ඇති වෙන්න පුළුවන් මේත් එක්කල. දැන්ටමත් ඒ ලකුණු පහල වෙලා.ලඟ චූන් වෙන සමහරු දැනටමත් මේකට අහුවෙලා. ඔවුන් අනිත් අතට මේකෙන් වෙන අහිමි වීම් සැලකිල්ලට ගන්නේ නැ.
ඕනෑම ජාතියකට තිබෙනවා තමන්ගේ වර්ගය පිළිබඳ කැක්කුමක්. මෙතෙන්දී කුමන්ත්‍රණකාරීන් යොදාගන්නේ අන්න ඒ කැක්කුම. අපේ සමහරුන්ට හිතෙනවා මේක තමයි අපි යන්න ඕන පාර කියල. 83 දී ජේ ආර් මේක අපට කරල පෙන්නුවා. කළු ජූලිය කියන ප්‍රහාරය ජේ ආර් හිතාමත සැලසුම් කළේ. ඒක නිසා දෙමළ ජාතිවාදීන්ට පුළුවන් වුනා ලෝකේ පුරාම අනුකම්පාව විතරක් නෙමෙයි, විශාල මුදල් කන්දරාවක් දිනාගන්න. කළු ජූලිය කියන්නේ ප්‍රභාකරන්ට ඇදුණු ලොකුම ලොතරැයිය. දැන් ජේ ආර්ගේ බෑණාවන රනිලුත් ඒකම කරයි. පස්සේ අපි ලේ රත්වෙලා ඒ මතින් තීරණ ගන්නකො‍ට අපට ගහල දායි නැතිවෙන්න. ඇයි හේතුවක් තියෙනවානේ. අපි ජාතිවාදී වෙලා. ඒ කියන්නේ අපට පහර දෙන්න පුළුවන් ප්‍රමාණයට ඔවුන් අප ව පාත් කරල ගන්නවා. අපි ලවාමයි මේක කරන්නේ. ඒකයි මෙතන තියෙන ශුක්‍ෂමබව
අපි මොනවා කරන්නත් දේශපාලන බලය ගන්න ඕන. එහෙම හිතන්න. කොට ගේම්වලින් දෙන්නේ කොට හා දීර්ඝකාලීනව අප ව දුකට ගෙනෙන ප්‍රතිපල. අපේ මහින්දටත් මේක කළමනාකරණය කරගන්න නිසි උපදෙස් ලැබුණේ නැහැ. අපි ඒකයි පරාජය වුනේ
ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය මහින්ද පතිරණ
