Published on: May 12, 2018 – දේශපාලන සුකිරිබටිල්ලන් හිතන්නේ මහින්දගේ දේශපාලනය ආරම්භ වෙන්නෙ 2015 වසරේ මහින්දගේ පරාජයත් සමග රැල්ලක් ලෙස නැගි මහින්ද සුළඟින් කියල. මේක තරම් විහිළුකාරී කතාවක් ලංකා දේශපාලන ඉතිහාසයේ තවත් නැහැ. මහින්දගේ දේශපාලන උත්ථානය ඔහුගේ පරාජයෙන් පසු ඇති වූ මහින්ද සුළඟට ආරෝපණය කරල ඒකෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ, ඒ මහින්ද සුළ‍‍ඟේ වේදිකාවට ගොඩ වූ විමල් වීරවංශ මහතා ඇතුළු ඔහුගේ කණ්ඩායමට අවශ්‍ය විදියට මේ බලවේගය මෙහෙයවන වැඩේ කරන එක. එහෙම කරල අවසන් මොහොතේ මේ මහින්ද බලවේගය සිරිසේනට හේත්තු කරන එක. ඒ මෙහෙයවීමට සුජාතභාවය පතන්නේ ‘අපියි මේක පටන් ගත්තෙ’ කියන මිත්‍යාව හරහා. එනම් තමන් නිර්මාණය කළ එක අයිති තමන්ට කියල මතයක් හදල. ඇත්තට ම විමල් විතරක් නෙමෙයි, එදා මහින්ද සුළඟට ගම්මන්පිල, දිනේශ් හා වාසුත් දායකත්වය දුන්නා. ඒකාබද්ධ මන්ත්‍රීවරුත් එසේ කළා. ඒත් ඔවුන්ට නුගේගොඩ වේදිකාවට නගින්න බැරි වුනා. ඒ ඔවුන් ශ්‍රිලනිපයේ සිටි නිසා. විනය පරීක්‍ෂණ එන්න පුළුවන්. ඒ වන විටත් සභාපති සිරිසේන. ඒ කෙසේ වෙතත්, දිනේශ් හා වාසු මේක අපේ හුළඟ කියාගෙන එන්නෙ නැහැ. ඔවුන් දන්නවා මේකෙ ඉතිහාසය. කෙසේ වෙතත්, විමල්ට තියෙන්නෙ එදා වගේ ම අදත් මහින්ද බලවේගය කඩල තමන් සතු කර ගැනීමේ පිපාසයක්. ඒ සඳහා මේක අඩපණ කරන්න ඕන. කොටින් ම එදා මහින්දගේ පරාජයට අවශ්‍ය පසුබිම නිර්මාණය කළ වැඩේ දැන් නැගීගෙන එන මහින්ද බලවේගයටත් කරන්න ඕන කියල ඔහු හිතනවා ඇත. ඒ බලවේගය වැටුණු තැන තමයි විමල් හිතන්නෙ තමන්ව ඉපදෙන්නෙ. මේකට තිබෙන එකම බාධකය බැසිල් රාජපක්‍ෂ. ඒ නිසා බැසිල් විරෝධයක් නිර්මාණය කරනවා. ඒකට පළිහක් විදියට භාවිත කරන්නේ ගෝඨාභය. උඩ කිව්ව වගේ, මම හිතන්නේ මොවුන් අන්තිම මොහොතේ ගෝඨාභයත් අත හරිනවා. ඒකට ඉඟි දැනටමත් කරලා. පසුගිය දා විමල්ලා එළි දැක් වූ මහජන සභාව නම් රචනාවේ 2020 අපේක්‍ෂකයා ලෙස සිරිසේන ද යෝජනා කර තිබීම සැලකිය යුතු කාරණයක්. එසේ නම් මේ දැන් කරන්නෙ ඌරාගේ මාළු ඌරාගේ ම ඇ‍ඟේ තියල කපන එක. දැන් ගෝඨා දාලා බැසිල් කපනවා, පස්සේ සිරිසේන දාලා රාජපක්‍ෂවරු කපනවා.
මහින්ද සුළඟ කියන්නේ කුමක් ද? ඒ මහින්දගේ අර්ථික, දේශපාලන හා සමාජ ප්‍රාග්ධනය. එනම් මහින්ද සිය වසර 9ක කාලය තුළ රටට ජාතිය කළ කාර්යේ දේශපාලන ඓක්‍ය. මේ සුළං මෝල හිමි වෙලා තිබෙන්නෙ ප්‍රධාන වශයෙන් රාජපක්‍ෂවරුන් තිදෙනෙකුට. ඒ මහින්ද බැසිල් හා ගෝඨා. ගෝඨා 30 වසරක බෙදුම්වාදී යුද්ධයට එරෙහිව මහින්ද නායකත්වය දුන් යුද යාන්ත්‍රණයේ මිලිටරි අංශය භාරව කටයුතු කළ නිලධාරියා. බැසිල් එකී යුධ යාන්ත්‍රණයේ ආර්ථික, දේශපාලන හා රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික අංශය භාරව කටයුතු කළ දේශපාලකයා. මහින්ද මේ සියල්ලට ම ඉහළින් සිට ඊට නායකත්වය, දැක්ම හා ජවය දුන් නායකයා. මේ අතර, යුද්ධයෙන් පසු රටේ සෑම දිසාවක ම විශාල සංවර්ධන ක්‍රියාදාමයක් ඇරඹුනා. ඒ නිදහසින් පසු මගහැරී තිබූ ව්‍යාපෘථි කඩිනම් ලෙස නැවත සක්‍රිය කරමින් ආසියාවේ අපට පිටුපසින් සිටින ලදුව පසුව අප පසුකර ගිය මැලේසියාව සිංගප්පූරුව වැනි රටවල තැනටවත් මේ මව්බිම ඔසවා තැබීමට. එම උසස් ප්‍රයත්නයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ලංකාව මේතාක් නොදුටු අධිවේගී මාර්ග, නව වරාය, නව ගුවන්තොට, මතු නොව රටේ සෑම අතට ම විහිදුනු ද්විත්ව මංතීරු සහිත මාර්ග පද්ධතිය, ගමනැගුම, මගනැගුම, දිවිනැගුම, පුරනැගුම පාසැල්, රෝහල්, පොලිසි, පාලම් බෝක්කු, ප්‍රාදේශීය රාජ්‍ය ගොඩනැගිලි, ඇලවේලි, ජල විදුලි හා ගල් අඟුරු විදුලි බලාගාර බලාගාර ඇතුළු මෙකී නොකී තව බොහෝ දෑ රට තුළ ඉදි වුනා. ලෝක ආර්ථික හා සාමාජීය දර්ශකවල අපේ රට කැපී පෙනෙන ලෙස ඉහළ ගියා. ආර්ථික ක්‍රියාවලිය කොතරම් ඉහළ සිට පහළට ඇඟට දැනෙනසුළු වූයේ ද කිවහොත් සියළු අභියෝග මැද දිළිඳු බව සියයට 12.5 සිට 6 දක්වා අඩු කළා. අපි ආසියාවේ ඉහළ ම කොටස් වෙළඳපළ බවට පත් වුනා. ඒක පුද්ගල ආදායම ඩොලර් 1200 සිට 3835 දක්වා වැඩි වුනා. සමස්ත ආර්ථික අගය ඩොලර් බිලියන 22 සිට 81 දක්වා හතර ගුණයකින් ඉහළ ගියා. රටේ ණය ප්‍රතිශතය සියයට 92 සිට 70 දක්වා අඩු වුණා. මේ ජයග්‍රහණ පිටුපස සිටියේ බැසිල් රාජපක්‍ෂයි. එවන් බැසිල්ට විපක්‍ෂයේ මඩ බලකායවල ගොදුර නොවී සිටිය හැකි ද? බැසිල්ට දිගට හරහා ගැහුවා. ඔහු කළු නොකර මහින්ද කළු කළ නොහැකි බව රාජපක්‍ෂ විරෝධීන් මැනවින් කියවාගෙන තිබුණා.
විමල්ගේ කූට අරමුණ කුමක් ද? ජවිපයේ සිට බැසිල්ගේ ම ඩීල් එකකින් මහින්දට එකතු වූ විමල් කඳවුරට ඇවිත් ටික කලකින් ම පටන් ගත්තා තමන්ගේ වාග් කුශලතාව යොදාගෙන මහින්ද ව ඔහුට අවශ්‍ය විදියට වරනගන්න. මේකෙන් මහින්දට සිදු වූ හානිය අති මහත්. රාජපක්‍ෂවරු වැඩකාරයින් පමණක් වී කතා කාරයින් නොවන නිසා, ඔවුන්ට බැරි වුනා, ඔවුන් කරන දෙය නිවැරදි හා තේරෙන මාත්‍රාවෙන් ජනතාවට කියන්න. ඒ වැඩේ බාර ගත්තේ විමල්ලා. හැබැයි විමල්ල කළේ ඇමතිකම්වල වරප්‍රසාද රිසි සේ භුක්ති විඳින අතර තුර මහින්දල රට වෙනුවෙන් කරන වැඩවලින් එන ජනතා ආකර්ෂණයට මුවා වෙලා තමන්ට අවශ්‍ය වර්ගවාදී වචන පැහැයගත් හැඩයක් මහින්දට ආදේශ කිරීම. මෙහෙම තමන්ට අවශ්‍ය පැහැය මහින්දට දෙන ගමන් ම, විමල්ල යටින් මහින්දව ඛාදනය කරන වැඩ පිළිවෙලත් වෙන ආකෘතියකිනුත් ගෙනිච්චා. එය කළේ ඉහත සංවර්ධන ක්‍රියාදාමය අඩපණ කරනු පිණිස එහි සුජාතභාවය ප්‍රශ්න කරමින් බැසිල් රාජපක්‍ෂ ආර්ථික ඝාතකයෙකු ලෙස ප්‍රසිද්ධියේ නම් කිරීමයි. ඒ කළේ බැසිල්ට පහර දීම හරහා සහ මහින්ද ආණ්ඩුවේ සංවර්ධන මෙහෙයුම විවේචනය කිරීම හරහා. ජනතාවගේ, විශේෂයෙන් ම පහළ මධ්‍යම පන්තිකයින්ගේ ඇඟට දැනෙන ලෙස බැසිල්ගේ ආර්ථික විද්‍යාව ආර්ථික ඝාතනයක් බවට වන විෂබීජය සමාජගත කළේ විමල්. ලංකාවේ උගත් හා නූගත් යන සෑම ජනයා ම එය රැඩිකල් අදහසක් ලෙස විස්වාස කළා. මොක ද ඕනෑම රටක ආණ්ඩුව තුළින් එන විවේචනවලට ජනතාව කැමතීයි. ජනතාවට හැමදාම පවතින ආණ්ඩුවත් එක්ක ඇරියස් එකක් තිබෙනවා. විමල් කළේ මේ ඇරියස් එකට කතා කිරීම. ඒක අස්සේ තිබුණේ ඔහුගේ ආත්මාර්ථකාමී දේශපාලන ඉලක්ක.
ඉතා දුෂ්කර ලෝක ආර්ථික තත්වන් ඇතුළේ සීරු මාරුවෙන් පදවමින් සිටි ලංකා ආර්ථිකයේ දුබල තැන් තිබෙන්න ඇති. එහෙම තිබෙද්දිත් මහින්ද තම කිස අත හැරියෙ නැහැ. මහින්ද මොනව ද නොකළේ? අපි 30 වසරක යුද්ධය අවසන් කිරීම සඳහා වසර තුනක් වැනි කෙටි කාලයක් තුළ විශාල ආයෝජනයක් කළ ජාතියක්. හැම අතින් ම විනාශ කර දමන ලද ආර්ථිකයක් මහින්දට හිමි වුනේ. එදාවත් අදවත් කවුරුවත් අහනව ද යුද්ධය කරන්න මහින්ද සල්ලි හොයා ගත්තේ කොහොම ද කියල. යුද්ධය අවසන් වූ පමණින් කප්රුක පහළ වෙන්නෙ නැහැ. යුද්ධයට කළ දැවැන්ත ආයෝජනය හා උතුරු නැගෙනහිර බිම් බෝම්බ ඉවත් කොට තීව්‍ර අන්තර් ජාතික පීඩනය යටතේ ඉතා කෙටි කළකින් අවතැන් ජනයා යලි පදිංචි කොට යටිතළ පහසුකම් වෙනුවෙන් කළ ආයෝජනය වැනි දේවල් ආර්ථිකයට විශාල බරක් දී තිබුණා. ඊට සමාන්තර ව ඉහළ ගිය ලෝක තෙල් මිල හා ආහාර අර්බුද හා ලෝක ආර්ථික අර්බුදයත් සැලකිල්ලට ගන්න. හිතන්න මේ සියල්ල මැද බැසිල් කොහොම ද ආර්ථිකය කලමනාකරණය කළේ කියල. එහෙම දුෂ්කර ව්‍යපෘථියකට තම මුග්ධ බව හා ඊර්ෂ්‍යව නිසාම ආර්ථික ඝාතනයක් ලෙස කියනව නම් ඒක මොනතරම් දේශද්‍රෝහී ක්‍රියාවක් ද?
ඇයි විමල්ල මෙහෙම කළේ? ඔවුන් දන්නව මහින්ද වටට්න්න නම් බැසිල් වටට්න්න ඕන කියල. මහින්දගේ දේශපාලනය ආරම්භ වෙන්නෙම බැසිල් එක්ක. එහි සාර්ථක හා අසාර්ථක තැන් ඕන තරම් තිබුණා. ඒත් මහින්දගේ සෑම තීරණාත්මක අවස්ථාවක ම බැසිල් ඒ පිටුපසින් සිටියා. විවිධ අභියෝග මැද මහින්ද හා බැසිල් තම තමන්ගේ එකිනෙකාට අවේණික හැකියාවන් ඔස්සේ දේශපාලන ප්‍රවාහයේ ඉදිරියට ආව. 2005 ජනපතිවරණය තමයි ඒ ගමනේ මස්තකප්‍රාප්තිය. එම සටන සපුරා පිටුපස සිට මෙහෙයවන්නෙ බැසිල්. ඒ විතරක් නෙමෙයි, චන්ද්‍රිකා ශ්‍රිලනිප අපේක්‍ෂාකත්වය නොදී සිටින විට ඒ ගැනීම සඳහා උපක්‍රමශීලීව කටයුතු කිරීම හා මහින්දට අපේක්‍ෂකත්වය ගත් විට චන්ද්‍රිකා විසින් වසා දැමූ ශ්‍රිලනිප යාන්ත්‍රණයට විකල්ප යාන්ත්‍රණයක් නිර්මාණය කොට ජනපතිවරණය මෙහෙය වීම ඇතුළු සියළු දෙය කළේ බැසිල්. හැබැයි ඔහු එළියට නොආ නිසා මිනිස්සු දැක්කෙ බැසිල්ගේ අධ්‍යක්‍ෂණයෙන් තම තමන්ගේ භූමික රඟ පෑ නළු නිළියන් පමණයි.
අපි කියන්නේ මේ කතාව හොඳින් කියවන්න. මේ තුළ අපගේ ජාතිය ඉදිරියට ගෙනයාමේ අභියෝගය මෙන්ම අවස්ථාව ද තිබෙනවා. ඔබ මේ මොහොතේ බොරුවට මිත්‍යාවට හසුවී තම දිගුකාලීන දේශපාලන මිතුරන් වන රාජපක්‍ෂවරුන් නිවැරදි ලෙස කියවා නොගත හොත් රටක් ලෙස අපගේ ගමන බොහෝ දුෂ්කර වේවි. නැවත වරක් අභ්‍යන්තර කුමන්ත්‍රණයකින් මහින්ද පරාජය කරන්න දෙන්න එපා.
